مشخصات گیاه
بومادران گیاهی است علفی وچند ساله با نام علمی Achillea millefolium و از خانواده Asteraceae که در زمینهای مرطوب مرکز و جنوب اروپا، شرق آسیا و شمال آفریقا ، می روید . این گیاه ریشه ای مستقیم و نازک دارد که از ناحیه فوقانی آن ساقه های متعدد استوانه ای شکل خارج می شود . ارتفاع گیاه بسته به شرایط اقلیمی منطقه بین 15 تا 70 سانتیمتر می باشد . برگها نیزه ای شکل و کم و بیش طویل و دارای 2 تا 4 بریدگی هستند . گلها کوچک ، به رنگ سفید یا صورتی و فاقد کاسبرگ بوده که در انتهای ساقه های اصلی و فرعی به شکل چتر های متراکمی تشکیل می شوند . اولین گلها ،اواخر بهار به وجود می آیند و گلدهی تا فصل پاییز ادامه می یابد .کومپوزیته ها خودگشن هستند.نکاتی چند در ارتباط با گیاه بومادران1- بومادران در طول رویش به اوضاع اقلیمی خاصی نیاز ندارد و تقریبا در هر اقلیمی می روید اما در مناطق گرم و آفتابی گلهای بیشتری تولید می کند .2- خاکهای سبک شنی برای کشت این گیاه مناسب می باشد .نحوه آماده سازي زمين اصلي و نهاده هاي مورد نياز :
1ـ50ـ80كيلو گرم در هكتار اكسيد فسفر در فصل پاييز هنگام شخم.
2ـ50ـ80كيلو گرم در هكتار اكسيد پتاس در فصل پاييز هنگام شخم.3ـ40-60 كيلو گرم در هكتار ازت در 3 مرحله :الفـ: در هنگام شخم. ب: بصورت سرك(2مرحله).در فصل پاييز پس از افزودن نهاده هاي فوق با شخم مناسبي به عمق 20ـ25 سانتيمتري خاك فرستاده وسپس با عمليات ديسك نهاده ها را بطور يكنواخت در سطح زمين پخش مي كنيم و در زمان كاشت نشآ ها ؛ پس از شكستن سله ها و خرد كردن كلوخها زمين را براي كشت نشآها آماده مي كنيم..تاریخ و فواصل کاشت 1- کشت مستقیم : زمان مناسب برای کشت مستقیم گیاه در زمین اصلی ، اواخر تابستان – اوایل پاییز است . در این روش بذرها در ردیفهایی به فاصله 40 تا 50 سانتیمتر در زمین اصلی کشت می شوند . برای هر هکتار زمین ، 2 تا 3 کیلوگرم بذر نیاز است .2- کشت غیر مستقیم که بشرح ذیل می باشد : الف : آماده سازي بستر بذر:بستر مناسب جهت كشت بذر بومادران ؛خاكي كاملآ هوموسي ميباشد كه حتي الامكان عاري از علفهاي هرز بوده وبه عمق 15سانتيمتر تهيه گردد. ضمنآقبل از عمليات كشت مي بايست سطح بستر خزانه به منظور تراكم مطلوبتر خاك ؛غلطك مناسبي زده شود.ب :تاريخ كاشت :زمان مناسب براي كاشت غير مستقيم اوايل بهار در خزانة هواي آزاد ميباشد.ج : روش كاشت :بذور بومادران را مي بايست با نسبت 5 به 1 با ماسة بادي نرم مخلوط كرده و در رديفهايي به فاصله 15تا20سانتيمتر در خزانه هواي ازاد كشت مي شوند عمق بذور در موقع كاشت نبايد بيشتر از 0.5سانتيمتر باشد .د : عمليات مراقبت و نگهداري در خزانه :1ـآبياري منظم.2ـوجين مرتب علفهاي هرز سطح خزانه.ذ : زمان مناسب جهت انتقال نشاء وفواصل مناسب جهت كشت نشاء در زمين اصلي :فصل پاييز زمان مناسبي جهت انتقال نشاءها به زمين اصلي مي باشد بطوريكه نشاءها در زمين اصلي در رديفهايي به فاصله 60 سانتيمتر و فاصله دو بوته در طول رديف 25ـ30 سانتيمتر كشت مي شوند .مراحل داشت در زمین اصلی- وجين مرتب علفهاي هرز- آبياري كافي و منظم با توجه به شرايط آب و هوايي - منطقه مبارزه با آفات و بيماريهاعملیات برداشت چنانچه گیاهان بطور غیر مستقیم کشت و در فصل پاییز به زمین اصلی منتقل شده باشند ، یکسال پس از کاشت (از سال دوم ) به گل می نشینند و می توان محصول را برداشت کرد . و چنانچه گیاهان بطور مستقیم کشت شده باشند ، محصول از سال سوم قابل برداشت است . مرحله گلدهی بهترین زمان ممکن برای برداشت گلها و پیکر رویشی بومادران است . هنگام جمع آوری گلها ، باید آنها را همراه با دمگل به طول 3 تا 4 سانتیمتر برداشت کرد . اندامهای برداشت شده را می توان در سایه یا با استفاده از خشک کنهای الکتریکی در دمای 30 تا 40 سانتیگراد خشک کرد . گلها و برگها
مواد شیمیایی
روغن های فرار:، کامازولن، کامفر،
سزکویی ترپن: لاکتون آکیلئین
اهلی کردن و اصلاح بومادران
1. بررسی توده های وحشی و ژنوتیپ های در حال کشت
2. بررسی سطوح پلوئیدی
3. بررسی نظام تولیدمثل
4. انتخاب برای اهلی کردن و ایجاد تلاقی های ممکن و بررسی نسلهای در حال تفکیک
5. پلی پلوئیدی
6. انتخاب کیموتایپ های برتر
- دسته : کشاورزی,,
- تاریخ ارسال : پنج شنبه 18 مهر 1392
- بازدید : 585
تاریخچه
مسلماً اطلاعات مربوط به اثرات و خواص دارویی گیاهان از زمان های بسیار دور به تدریج به دست آمده و سینه به سینه منتقل گشته است . بر طبق سنگ نوشته ها و شواهد دیگر به نظر می رسد مصریان و چینیان در زمره اولین جمعیت های بشری بوده اند که فراتر از 27 قرن قبل از میلاد مسیح از گیاهان به عنوان دارو استفاده می کردند .
مردم یونان باستان خواص دارویی گیاهان را به خوبی می دانستند . بقراط حکیم بنیانگذار طب یونان قدیم و شاگرد وی ارسطو برای استفاده از گیاه در درمان بیماری ها ارزش زیادی قائل بودند . آنها علاوه بر استفاده از گیاهان یونان از گیاهان کشورهای دیگر نیز استفاده می کردند . بعد از اینان یکی از شاگردان ارسطو به نام تئوفراست مکتب درمان با گیاه را بنیانگذاری کرد . یعنی در درمان بیماری ها فقط از گیاهان استفاده می نمود. پس از آن دیوسکورید در قرن اول میلادی مجموعه ای از 600 گیاه دارویی با ذکر خواص درمانی هر یک را تهیه و به شکل کتابی درآورد که این کتاب بعدها سرآغاز بسیاری از مطالعات علمی در زمینه گیاهان مذکور گردید بطوریکه مثلاً جالینوس پزشک معروف یونانی در کارهای خود از کتاب دیوسکورید استفاده کرد .
در قرون هشتم تا دهم میلادی دانشمندان ایرانی ، ابوعلی سینا ، محمد زکریای رازی و دیگران به دانش درمان با گیاه رونق زیادی دادند و کتابهای چون قانون و الحادی را به رشته تحریر درآوردند . در قرن سیزدهم ابن بیطار مطالعات فراوانی در مورد خواص دارویی گیاهان انجام داد و خصوصیات بیش از 1400 گیاه دارویی را در کتابی که از خود به جای گذاشته یادآور شد .
پیشرفت اروپائیان در استفاده از گیاهان دارویی در قرن هفده و هجده ابعاد وسیعی یافت و از قرن نوزدهم کوشش های همه جانبه جهت استخراج مواد مؤثره از گیاهان دارویی ، تعیین معیار معین برای تجویز و مصرف آن شروع شد . و اکنون با در دست داشتن نتایج آزمایش ها و تحقیقات بسیار با کمال اطمینان می توان به تشریح علمی مزایای موجود در مواد مؤثره گیاهان دارویی در رابطه با انسان و حیوانات پرداخت.
جمع آوری و محصول برداری گیاهان دارویی
نکات لازم در بهره برداری گیاهان دارویی
تعداد گیاهانی که امروزه به عنوان گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گیرد بسیار زیاد است ولی تنها عده ای از این گیاهان در فارماکوپه ها و کتب دارویی به عنوان گونه دارویی یا افیسینال ( officinal) قلمداد می شود و در بین این تعداد تنها گیاهانی که دارای اثر درمانی مهم هستند و یا مواد مؤثره خاصی دارند به علت مصارف زیادی که دارند بطور انبوه پرورش داده می شوند.
پرورش گونه های دیگر از این گیاهان که دارویی نیستند، چون در طب عوام مورد توجه است معمول میباشد .
بهره برداری از گیاهان دارویی خودرو و همچنین پرورش آنها بایستی متناسب با میزان احتیاجات سالانه یک ناحیه صورت گیرد، زیرا اگر بیش از حد مورد نیاز بهره برداری یا کشت شود، باعث می شود به علت عدم مصرف در انبارها باقی بماند و در نتیجه غالب آنها که حاوی اسانس می باشند، خواص درمانی خود را به خاطر از دست دادن اسانس از دست می دهند و تنها مخارج بیهوده ای صرف تهیه آنها میگردد.
بطور کلی در بهره برداری از گیاهان خودرو این نکات باید مورد توجه قرار گیرد :
الف ـ مطابق قوانین حفظ محیط زیست از هر گونه گیاهی باید در هر منطقه تعداد قابل ملاحظه و مشخصی موجود باشد. یعنی اگر تعداد پایه های یک گیاه در ناحیه ای کم باشد با جمع آوری آن جز زیان نتیجه ای حاصل نخواهد شد و از گسترش آن جلوگیری خواهد شد.
ب ـ اگر مکان وسیع و مجهزی برای خشک کردن گیاهان دارویی موجود نباشد هرگز نباید اقدام به جمع آوری مقدار زیادی از گیاهان گردد زیرا همیشه بعد از جمع آوری باید مقدمات خشک کردن فراهم شود تا حداکثر استفاده را از گیاهان به عمل آورد .
2 – بررسی و مطالعه گیاهان منطقه بهره برداری
منظور از بررسی گیاهان یک منطقه این نیست که تمامی گونه های گیاهی موجود در آن ناحیه مورد مطالعه قرار بگیرد زیرا این عمل مستلزم وقت زیاد و دانش گیاهشناسی است که تنها از عهدة عده محدودی از گیاهشناسان مجرب برمی آید.
بنابراین اطلاعات گیاهشناسی متخصصین مذکور باید در حدی باشد که تشخیص انواع دارویی از غیر دارویی برای آنها میسر باشد. در غیر اینصورت ممکن است به جای جمع آوری یک گونه دارویی گونه مشابه آن که فاقد اثر درمانی است یا حتی حاوی مواد سمی است جمع آوری شود
نکات فنی در جمع آوری و محصول برداری گیاهان دارویی
مواد متشکله اندامهای یک گیاه بسیار متفاوت است و تنها قسمتهای بخصوصی از گیاه برای تهیه دارو مورد استفاده قرار می گیرد. باید توجه داشت که میزان مواد مؤثر در اندامهای گیاه ثابت نیست و متناسب با کیفیت رشد گیاه تغییر می کند.. عوامل مهمی که در میزان مواد مؤثره و جمع آوری اندام دارویی مؤثر است عبارتند از:
1-3 ) زمان جمع آوری
جمع آوری گیاهان دارویی در زمانی که گیاه دارای حداکثر میزان مواد مؤثره است باید انجام گیرد زیرا میزان مواد مؤثره گیاه در طول سال و حتی در ساعات یک روز متغیر است.
به عنوان مثال کورم سورنجان در پاییز فاقد مواد تلخ و عاری از کلشی سین است و در عوض دارای مقادیر زیادی نشاسته می باشد، در صورتی که در فصل بهار و اوایل تابستان کورم گیاه دارای مزه تلخ و حداکثر مقدار ماده مؤثره کلشی سین بوده و جهت رفع نقرس جمع آوری می شود و یا در گیاه بذر البنج میزان آلکالوئید آن در فصل زمستان کمتر از تابستان می باشد و میوه شوکران که دارای 3 درصد آلکالوئید کونی این می باشد که در هنگام رسیدن میوه مقدارآن به 1 درصد می رسد.
در مورد اهمیت ساعات مختلف روز در امر جمع آوری گیاه، می توان برگهای گل انگشتانه را در نظر گرفت که مقدار گلیکوزید آن در بعدازظهر بیشتر از صبح می باشد و یا برگهای بید که میزان گلیکوزیدهای آن در روز بیشتر از ساعات شب می باشد. مثال قابل توجه دیگر در مورد خانواده سیب زمینی است که میزان آلکالوئیدهای آنها در هنگام صبح بیش از بعدازظهر است.
نکته مهم در مورد گیاهان اسانس دار این است که برداشت آنها باید در صبح زود انجام گیرد یعنی درست در زمانی که خورشید از روی برگها شبنم ها را خشک میکند چون در این زمان میزان اسانس بالا می باشد. در صورتیکه در طی روز بر اثر نور خورشید واکنش های شیمیایی در گیاه انجام می گیرد و مقدار اسانس کم خواهد شد.
علاوه بر این باید سعی شود که محصول برداری در یک روز صاف انجام گیرد
زمان برداشت اندامهای مختلف گیاهان داروئی
معمولاً به استثنای عده ای از گیاهان که محصول برداری آنها تابع شرایط خاصی می باشد، بقیه اندام ها را در مواقع زیر بهره برداری می نمایند :
a ) ریشه
اندامهای زیرزمینی به خصوص ریشه و ریزوم ها را بطور کلی در اوخر پائیز (زمان استراحت گیاه) محصول برداری می نمایند. ولی باید توجه داشت بهره برداری ریشه ها بر حسب گیاه یکساله، دو ساله و چند ساله فرق میکند:
ریشه و ریزوم گیاهان یکساله : قبل از گل دادن گیاه
ریشه و ریزوم گیاهان دو ساله : بعد از پایان رشد و نمو سال اول (در پائیز و اواخر زمستان)
ریشه و ریزوم گیاهان چند ساله یا دائمی هم در بهار قبل از رشد و نمو گیاه و هم در پاییز بعد از پایان رشد و نمو گیاه (در سال دوم به بعد)
در بهره برداری از ریشه گیاهان همواره باید توجه داشت که انواع سخت و چوبی شده یا تیره رنگ و فاسد و توخالی جمع آوری نشود.
ریشه درختان و درختچه های دارویی را در پاییز یا زمستان از زمین خارج می سازند.
معمولاً ریشه هایی که پوست آنها مصرف دارویی دارد باید زمانی که قسمت مرکزی ریشه رشد کرده و سخت شده است بهره برداری شود. بعلاوه بایستی ریشه گیاه در مرحله ای باشد که پوست آن رشد قابل ملاحظه ای پیدا نموده باشد تا جداکردن آن از قسمت سخت و چوبی شده به راحتی مقدور گردد.
بنابراین اگر برداشت ریشه ها و ریزوم ها زودتر از موعد انجام گیرد ریشه ها و ریزوم ها، گوشتی و اسفنجی شکل بوده و در اثر خشک شدن به سرعت خرد شده و کیفیت خود را از دست می دهند و اگر دیرتر جمع آوری شوند سخت و غیر قابل استفاده خواهند شد.
b ) پوست
پوست گیاهان دارویی را هم در بهار (قبل از شروع فعالیتهای گیاهی) و هم در پائیز برداشت میکنند. معمولاً پوست ریشه و ساقه های نسبتاً مسن ارزش بیشتری دارند.
پوست ریشه و ساقه گیاهان دارویی اگر دارای مواد رزینی باشد باید در بهار (یعنی هنگام شروع جریان شیره گیاهی) از قسمت میانی (چوبی) جداسازی شوند.
C ) پیاز
پیازها را در پائیز کمی پس از خاتمه گل دادن و ظاهر شدن میوه جمع آوری مینمایند.
d ) برگ
برگهای گیاهان علفی و یکساله را باید خیلی زود و قبل از اینکه برگهای آن پیر شود چید.
برگهای گیاهان دو ساله باید در سال دوم برداشت شود.
باید توجه کرد که محصول برداری باید در صبح و در هوای خشک و بدون شبنم انجام گیرد.
برگ درختان دارویی را از زمان ظاهر شدن گلها تا رسیدن کامل میوه بایستی چید.
برگ گیاهان اسانس دار در زمان گل دادن چیده می شود.
ساقه برگ دار گیاهان علفی پس از رشد کامل برگها و کمی قبل از شکفته شدن گلها چیده میشود.
برگهای بدون اسانس در صورتیکه دارای پهنک و برگ باشند را کمی قبل از ظاهر شدن گلها میچینند.
در مورد گیاهانی که در طول زمستان هم رشد میکنند میتوان دو مرتبه محصول برداری کرد.
نکته مهم در مورد بعضی گیاهان یکساله مثل ریحان و گاوزبان اینکه نباید برگهای آن را تا نزدیک زمین محصول برداری نمود چون برگهای پایین مجدداً رشد نموده لذا میتوان عمل محصول برداری را در طول تابستان چندین بار تکرار نمود.
e ) گل
قبل از باز شدن یعنی در زمانیکه عمل آمیزش در شرف انجام شدن است یا بلافاصله بعد از باز شدن در هنگام صبح بعد از تبخیر شبنم چیده می شود.
چند استثناء :
1 – بنفشه سه رنگ و بنفشه معطر باید پس از شکفتن کامل گل و درشرایط خاص محصول برداری شود.
2 – در برخی گیاهان مثل گل سرخ ، افسنطین ، انواع تمشک ، زالزالک به صورت غنچه یا شکفته برداشت می شوند.
3 – سر شاخه گلدار برخی گیاهان معطر و اسانس دار مثل آویشن، زوفا و ریحان وقتی گل در شرف شکفته شدن کامل می باشد برداشت می شود.
f ) میوه
میوه به دو صورت وجود دارد :
1 – آبدار : اگر به حالت تازه مصرف داشته باشد باید بعد از رسیدن کامل برداشت شود.
2 – خشک : قبل از خارج شدن دانه برداشت می شود.
و میوه های اسانس دار (رازیانه ، انیسون ، زیره و …) باید در پائیز به صورت کاملاً خشک برداشت شود به اینصورت که سر شاخه میوه دار را قطع کرده و بر روی پارچه تمیزی تکان می دهیم.
- دسته : کشاورزی,,
- تاریخ ارسال : پنج شنبه 18 مهر 1392
- بازدید : 992
مشخصات گیاه
رازیانه گیاهی است علفی و چند ساله از خانواده APIACEAE که منشا آن نواحی مدیترانه وجنوب اروپا گزارش شده است. رازیانه دارای ریشه غده ای،دوکی شکل،مستقیم و به رنگ سفید مات است. در این گیاه ساقه قائم ،استوانه ای ، به رنگ سبز روشن ، به ارتفاع 150 تا 200 سانتیمتر و منشعب می باشد. برگها به رنگ سبز تیره ، متناوب ، ظریف و دارای بریدگیهای کم و بیش عمیق هستند . گلهای کوچک و زرد رنگ رازیانه در انتهای ساقه های اصلی و فرعی و به صورت مجتمع در چتر مرکب قرار می گیرند.میوه رازیانه دوکی شکل ، به طول 6 تا 10 میلیمتر و به رنگ سبز یا قهوه ای روشن می باشد .
توزيع نهاده ها: 15-10 تن كود حيواني كاملا" پوسيده (توجه شود كود حيواني كاملا" پوسيده باشد).2-1- 100-80 كيلو گرم اكسيد فسفر در هكتار (مصرف در پاييز)3-1- 60-40 كيلو گرم اكسيد پتاس در هكتار (مصرف در پاييز)4-1- 50-40 كيلو گرم ازت در هكتار در فصل بهار بصورت سرك.5-1- 30-20 كيلو گرم ازت و 60-40 كيلو گرم اكسيد فسفر در هكتار در پاييز سال اول رويش.
2- آماده سازي زمين :پس از افزودن كود دامي در اواخر تابستان، اقدام به شخم عميق كرده و كودهاي شيميايي مورد نياز را به خاك مي افزاييم و آنرا بوسيله ديسك به عمق 25-20 سانتيمتري خاك فرستاده و زمين را تسطيح ميكنيم و بستر خاك را براي كاشت آماده ميكنيم.
3-زمان و نحوه كاشت: 1-3- كشت رازيانه بصورت مستقيم در اواسط اسفند ماه بصورت رديفي و با استفاده از رديف كار غلات صورت ميگيرد. 2-3- فاصله دو رديف 45 سانتي متر، فاصله دو بوته 30-25 سانتي متر و بذور به عمق 3-2 سانتي متر كشت ميگردند.3-3 - مقدار بذر براي هر هكتار زمين 10 كيلو گرم مي باشد
4-عمليات داشت ( مراقبت و نگهداري):1-4- وجين علفهاي هرز در مراحل اوليه رشد(زمانيكه گياه بطول 10-5 سانتي متري برسد) درصورت لزوم در فصل بهار (خردادماه).2-4- آبياري: بعد از كاشت بذور، به دو آبياري به فاصله تقريبا" سه روز نياز دارد، آبياري سوم، پنج الي شش روز بعد از آبياري دوم و آبياري چهارم هفت روز بعد از آبياري سوم و در نهايت به سيكل آبياري ده روز يكبار خواهد رسيد.توجه : بايستي دقت كافي داشت كه دور آبياري بستگي كامل به وضعيت آب و هوا و رطوبت خاك داشته و براي تعيين دقيق نياز گياه به آب بايستي به رطوبت خاك حتما" توجه كرد.
5-عمليات برداشت:1-5- بذور رازيانه را بايستي قبل از ريزش برداشت كرد بطوريكه زمان مناسب براي برداشت محصول در سال اول رويش اوايل مهر مي باشد در حاليكه در سال دوم اين زمان به اوايل شهريور تغيير مي يابد.2-5- محصول را مي توان در دو مرحله برداشت كرد، در مرحله اول شاخه ها و سرشاخه ها و سرشاخه هاي حامل چتر بطول 50-30 سانتيمتر را برداشت مي كنند و به مدت 14-7 روز روي زمين باقي مي ماند كه اين مدت جهت خشك كردن بستگي به وضعيت آب و هواي منطقه دارد. در مرحله دوم اين اندامها را با كمباين برداشته و بذور را از ساير قسمتها جدا مي كنند.
توجه : در صورت نامساعد بودن هوا و رطوبت بالا بايستي برداشت در يك مرحله صورت گيرد كه در اينصورت شاخه ها و سرشاخه هاي حامل چتر برداشت مي شوند.3-5- عمل خشك كردن بذور رازيانه در محيطي سايه كه امكان تبادل هوا به نحو مطلوب ميسر باشد و دما نيز بيش از 40 درجه سانتيگراد نباشد صورت مي گيرد.
توجه : رطوبت مجاز در بذر رازيانه 12-11 درصد مي باشد.
- دسته : کشاورزی,,
- تاریخ ارسال : پنج شنبه 18 مهر 1392
- بازدید : 6519
مشخصات گیاه
مرزنجوش ،گیاهی است خشبی و چند ساله با نام علمی Origanum vulgare واز خانواده Lamiaceaeکه منشا آن نواحی مدیترانه گزارش شده است . این گیاه دارای ریشه های سطحی است و انشعابهای فراوانی دارد . ساقه این گیاه مستقیم ، به رنگ قرمز ، پوشیده از کرکهای ترشحی وارتفاع آن بین 50 تا 100 سانتیمتر می باشد . برگها طویل ، به طول 3 تا 5 سانتیمتر ، تخم مرغی شکل وفاقد دندانه می باشند. گلها در انتهای ساقه به صورت مجتمع ، به رنگ صورتی یا بنفش و شبیه به چتر از اواخر مرداد ماه ظاهر می شوند.
چند نکته در ارتباط با گیاه مرزنجوش
1- این گیاه در طول رویش به نور فراوان نیاز دارد .
2- این گیاه به لایه های کم عمق خاک و خاکهای شنی که حاوی ترکیبات آهکی باشد ، نیازمند است
3- مرزنجوش به آسانی قادر به تحمل خشکی است ولی برای افزایش عملکرد ، گیاهان باید تحت آبیاری منظم قرار گیرند .
4- pH مناسب خاک برای این گیاه بین 5/4 تا 7/8 می باشد .
توزیع نهاده
1-قبل از کاشت در فصل پاییز افزودن 20 تا 30 تن در هکتار کود دامی کاملا پوسیده .
2- 40 تا 80 کیلوگرم در هکتار کود ازته همه ساله در اوایل بهار .
3- 50 تا 80 کیلو گرم در هکتار اکسید فسفر و اکسید پتاس درپاییز سال سوم وچهارم رویش.
عملیات زراعی
فصل پاییز، پس از افزودن کودهای حیوانی مورد نیاز گیاه ، شخم متوسطی زده و پس از تسطیح زمین و افزودن کودهای شیمیایی مورد نیاز گیاه به خاک ، اواخر اسفند بستر خاک را برای کشت بذر آماده می کنند .
تاريخ و فواصل كشت :
الف:تکثیر رویشی:زمان مناسب برای تکثیر رویشی مرزنجوش ، اواخر بهار (اواسط خرداد) است . بدین صورت که بوته های سالم 2 تا 3 ساله را از خاک خارج کرده و به 2 تا 3 قطعه تقسیم می کنند و در ردیفهایی به فاصله 50 تا 60 سانتیمتر کشت می کنند . فاصله بین دو بوته نیز بین 20 تا 25 سانتیمتر می باشد
.ب:تکثیر توسط بذر :در تكثير توسط بذر ، اوايل فروردين بذور را در خزانه رديفهايي به فواصل 25 سانتيمتر كشت مينمايند . عمق بذر 2 تا 3 ميليمتر ميباشد . آبياري منظم و مبارزه با علفهاي هرز سطح خزانه نتايج مطلوبي را در رشد نشأ ها به همراه خواهد داشت . اگر خزانه زیر پلاستیک استفاده شده باشد اواخر اردیبهشت ماه و چنانچه از خزانه هوای آزاد استفاده شود اوایل پاییز همان سال نشاها را به زمین اصلی منتقل میکنند .فاصله ردیفهای کاشت در زمین اصلی 50 سانتیمتر و فاصله دو بوته روی ردیف کاشت ، 15 تا 20 سانتیمتر باید باشد .
مراقبت و نگهداري :رشد مرزنجوش در سال اول رويش بسيار كند است و علفهاي هرز بدون رقابت و به سرعت توسعه مي يابند ، از اينرو كنترل علفهاي هرز قبل از كشت و تهيه بستري عاري از علفهاي هرز ضرورت دارد .در سال اول ، اواسط تابستان ، بريدن گياهان از فاصلة 8 تا 10 سانتيمتر از سطح زمين سبب گسترش انشعابهاي ساقه اي شده و درافزايش محصول نقش عمده اي دارد . نياز آبي از سال دوم رويش كمتر است .
برداشت محصول :در سال اول تنها يكبار ميتوان محصول را برداشت كرد اما از سال دوم به بعد ميتوان دو و يا حتي سه بار محصول را برداشت كرد .گیاهان در مرحله گلدهی حاوی حداکثر مقدار اسانس هستند . ازاینرو ، اولین برداشت در همین مرحله انجام می گیرد .پس از رویش مجدد گیاهان و تولید شاخ و برگهای جدید و نمو گلها ، ماههای مرداد تا مهر زمان مناسبی برای دومین برداشت خواهد بود .هنگام برداشت ، پيكر رويشي از 40 سانتيمتري قسمت فوقاني بريده مي شوند . مقدار توليد محصول 2 تا 3 تن در هكتار ميباشد
- دسته : کشاورزی,,
- تاریخ ارسال : پنج شنبه 18 مهر 1392
- بازدید : 631
تعداد صفحات : 1
صفحه قبل 1 صفحه بعد |